“Het verleden biedt geen antwoorden meer voor de uitdagingen waar we nu mee te maken hebben”

 – Ralph Blom, directeur Van Harte & Lingsma –

In aanloop naar de leiderschaps-expeditie in Mongolië, laten we je kennismaken met de mensen achter het programma Pionieren in Leiderschap. Hoe is het idee om naar Mongolië te gaan eigenlijk ontstaan? Wat betekent samen zijn en hoe pionieren zij zelf in hun dagelijks leven? Dat bespreken we in een drieluik samen met Ralph Blom, directeur bij Van Harte & Lingsma en hoofdtrainer en leiderschapscoach Anke Tusveld.

In deel 2 van dit drieluik gaan Ralph Blom en Anke Tusveld met elkaar in gesprek over waarom zij de noodzaak voelen om pioniers te ondersteunen in hun zoektocht.

Ralph: ‘Dagelijks spreek ik mensen die vastlopen in hun persoonlijke leven of binnen de organisatie waarvoor ze werken. Maar ook daarbuiten zie je de ene strubbeling na de andere. Sla een willekeurige krant open en veel wat je leest komt voort uit polarisatie. We drijven steeds verder van elkaar weg. Het lijkt wel of we vergeten zijn hoe we sámen dingen aanpakken.’

‘Kijk eens naar de jongeren, hoeveel procent daarvan angstig, eenzaam of depressief is. Zij hunkeren naar dat gevoel van ‘samen’. Het verleden biedt geen antwoorden meer voor de uitdagingen waar we nu mee te maken hebben. En als alles wat je deed niet meer werkt, dan hebben we pioniers nodig die buiten de gebaande paden naar oplossingen durven te zoeken.’

Anke: ‘Het zijn inderdaad altijd de pioniers die oplossingen bedenken voor de meest uitdagende vraagstukken. Ik heb er het volste vertrouwen in dat de pioniers ook nu weer de uitdagingen waarmee we te maken hebben, het hoofd kunnen bieden. Ik vind het heel belangrijk om hen te ondersteunen in die zoektocht. Daarom starten we met het programma Pionieren in Leiderschap.’

Ralph: ‘Veel leiderschapsprogramma’s zijn gericht op individuele ontwikkeling en op hoe jij als persoon meer leiderschap kunt pakken. Om zo de switch te maken van ‘het overkomt mij’ naar ‘ik heb de regie’. Als je als leider eenmaal het punt bereikt dat je inderdaad de regie hebt, dan ontstaat er ruimte om dienend te zijn. Zowel voor je organisatie als voor je omgeving. Dan kom je meer los van je ego en kun je jezelf de vraag stellen: waarom doe ik de dingen die ik doe? Wat kan ik de wereld geven?’

Anke: “Wanneer je de beweging van “ik” naar “wij” maakt, switch je van leiden vanuit angst naar leiden vanuit liefde.”

Anke: ‘Het is precies zoals je het zegt. Om goed leiding te kunnen geven, heb je een stevig fundament nodig. Daarom is een training als de KIM superbelangrijk. Veel leiders die deze basis in zichzelf ervaren, willen graag meer betekenen voor de wereld. Zij zijn klaar voor de switch van “ik” naar “wij”. Zodra je deze beweging maakt, switch je van leiden vanuit angst naar leiden vanuit liefde. Ik noem het ook wel eens de switch van de surviving mindset naar een exploring mindset.’

‘Zoiets is lastiger om in je eigen context thuis te ervaren, dat geldt voor ons allemaal. Reizen maakt als vanzelf de exploring mindset in je wakker. En Mongolië… maakt die mindset zéker in je wakker. Niets is daar vanzelfsprekend. Denk aan wat Tamar Valkenier vertelde over dat je paard kan worden opgegeten door een wolf!’

Ralph: ‘Het dienende principe kan ook betekenen dat je als leider je eigen behoeften uitstelt, omdat je ziet dat het grotere geheel nu iets anders nodig heeft. Je hebt met andere woorden de bereidheid om een stapje opzij te doen als dat nodig is.’

Anke: ‘Ik denk dat deze bereidheid om andermans behoeften voor te laten gaan voor mensen met kinderen heel herkenbaar is. Als je ’s nachts wakker wordt omdat je baby huilt, denk je niet: ach, ik ben zo moe, zoek het maar uit! Misschien zal je denken dat je zo moe bent, maar je stapt tóch je bed uit. Je schuift, zonder daar vraagtekens bij te zetten, je eigen behoeften opzij omwille van je kind. Je bent dienend aan een hoger doel, namelijk een gezond en gelukkig kind op de wereld zetten.’

Ralph: “We willen dat deze reis een verandering teweegbrengt. Daarom stellen we de vraag: ‘En wat betekent dit voor jou in je dagelijks leven?”

Ralph: ‘De Adelaarjagers kunnen niet anders dan dienend leven. Als zij niet goed voor de natuur zorgen en bijvoorbeeld het water vervuilen, hebben ze geen drinkwater. Als zij een jonge vrouwtjesvos doden die nog jongen kan geven, hebben ze het jaar erop niet voldoende huiden om zichzelf warm te houden. Alles wat ze daar doen, staat in het teken van samen.’

‘Om daar als westerling onderdeel van te mogen zijn is zo’n diep transformerende ervaring. Je voelt wat dienend leiderschap betekent. Je voelt de kracht van onderdeel zijn van een community. We zijn erop gebrand dat deze reis ook daadwerkelijk iets verandert in je dagelijks leven. We willen leiders méér bieden dan een lekker wellnessgevoel. Dit is geen snoepreisje. Anders ben je een leuke ervaring rijker, maar dat was het dan. Daarom stellen we continu de vraag: ‘En wat betekent dit voor jou in je dagelijkse leven?’

Anke: ‘Als je zoveel beleeft en zoveel inzichten krijgt, bestaat het risico dat je het overzicht kwijtraakt. Mijn taak in deze reis is ruimte maken. Zodat alle inzichten die voor jou waardevol zijn de kans krijgen om te landen, al tijdens de reis. Sowieso heb je elke dag al twee vaste momenten van rust. Daarin geef je jezelf de kans om de wijsheden te integreren.’

‘Het bijzondere aan dit programma is dat deze ontwikkeling doorgaat als je weer thuis bent. Na afloop van de Mongoliëreis verdiep je deze kennis samen met jouw groep van gelijkgestemde pioniers. Samen is in dit programma ook écht samen.’

Ralph: “Dit programma gaat niet over concurrentie. Wij verdienen niets aan de Mongoliëreis.”

Ralph: ‘Er is ruimte nodig om nieuwe verbindingen te maken. Een radicaal ander perspectief. Wat ik net al zei; we voelen dat er iets nodig is. We voelen dat de wijsheid van de Adelaarjagers de pioniers in de wereld op het juiste spoor zou kunnen zetten. Dit programma gaat niet over concurrentie. Want dat mag je best weten hoor, wij verdienen niets aan de Mongoliëreis. We hopen dat we op deze manier ons steentje kunnen bijdragen om echt een grote beweging te creëren.’

‘En tegelijkertijd zijn we hier zorgvuldig in. Het is natuurlijk niet de bedoeling dat Mongolië wordt overspoeld door westerlingen en willen we ook zorg dragen voor onze footprint. Daarom doen we de reis ook maar één keer per jaar met maximaal 6 tot 8 deelnemers. Met deze reis willen we geven, zowel aan de Adelaarjagers als aan pionierende leiders. Hoe mooi zou het zijn als we hiermee een zaadje planten dat de natuurlijke balans op aarde tussen geven en nemen, het ik en het wij, helpt te herstellen.’

Lees verder in deel 3 – Waarom Pionieren in Leiderschap?