Maak echt kennis met Jantine Gilhuis

Aan de oppervlakte is Jantine Gilhuis (45) naast ervaringsdeskundige van de KIG sinds 1 april ook Growth Manager bij vanHarte&Lingsma. Ze woont in Harderwijk, is gelukkig getrouwd met Martijn en trotse moeder van Sarah, haar twaalfjarige dochter. Reken daar de hamster bij en het gezin is compleet – en meer huisdieren hoeft overigens ook echt niet van Jantine. Naast moeder is ze ook nog een dochter van haar 82-jarige moeder en 88-jarige vader. Ze houdt van skiën en wandelen, maar vindt sporten verder eigenlijk niet zo veel aan. Ze heeft een rijk sociaal leven, is best direct en neemt veel energie mee als ze een ruimte binnenkomt. Om echt kennis te maken met Jantine, stelden wij haar een aantal vragen die wat meer de diepte in duiken.

Maak kennis met Jantine Gilhuis – dochter, moeder, echtgenote en sinds 1 april Growth Manager bij vanHarte&Lingsma.

Luchtig beginnen: waar sta jij ’s ochtends mee op?

“Ik kan er heel erg van genieten om ’s ochtends vroeg, nog voordat de wereld wakker is, alleen te genieten van een espressootje. Het liefst met lekker weer buiten.”

Waarvan gun jij jezelf meer?

“Rust, denk ik. Ik vind het over het algemeen moeilijk om op z’n tijd rust te nemen, dus ik zou het mezelf wel gunnen om wat beter te kunnen vertragen. Ter illustratie; vaak ga ik regelrecht op een doel af. Ik zit dan bij wijze van spreken in een intercity, of zelfs in een hogesnelheidslijn op weg naar de bestemming. Het zou goed voor me zijn om eens wat vaker de stoptrein te nemen en om zo nu en dan eens uit te stappen bij een station.”

Welk levensadvies zou je geven aan jezelf toen je 18 was?

“Dat het goed is om open te staan en écht te luisteren naar mensen en hun emoties.  Ja, ik zou echt willen dat ik langer geleden had geleerd om beter te luisteren en de emoties van mensen ook echt kon ontvangen.”

Heb je dat ‘ontvangen’ pas laat geleerd dan?

“Ja, ik leerde het tijdens de KIG (communicatie, interactie, gesprekstechniek), een training van vanHarte&Lingsma die ik ongeveer drie jaar geleden deed, dus op mijn 42ste. Toen leerde ik het belang van het luisteren en vooral ook hoe ik dat moest doen. Niet luisteren om iets terug te kunnen zeggen, maar echt luisteren naar wat iemand me te vertellen heeft, met alle emoties die daar bij horen. Ik zou willen dat ik dat eerder al had geleerd.”

“Ik voel me het meest kwetsbaar als ik alleen ben, ik denk omdat ik het dan toelaat om geraakt te worden.”

Wanneer voel jij je het meest kwetsbaar?

“Ik voel me het meest kwetsbaar als ik alleen ben, ik denk omdat ik het dan toelaat om geraakt te worden. En dan kan ik door hele kleine dingen geraakt worden. Zo was ik laatst foto’s van mijn dochter in Whatsapp aan het zoeken en toen las ik de dingen die we tijdens de coronapandemie tegen elkaar zeiden. Dat raakte me heel erg. In die tijd gingen we gewoon maar door, maar omdat ik nu een moment voor mezelf had en even helemaal stilstond werd ik er echt door geraakt.”

Welke gebeurtenis heeft jou gevormd als mens?

“Een gebeurtenis van een aantal jaar geleden staat me nog expliciet bij. Het gebeurde tijdens een trainingsdag van de KIG met een sportleraar. Het was coronatijd, stonden we als groep met afstand van elkaar opgesteld. Die leraar kwam langs en duwde of tikte met een stok tegen mensen aan, waar iedereen anders op reageerde. Bij mij tikte hij me op mijn schouder. Dat bleef hij doen. Hij tikte steeds harder en harder. Tot hij best hard sloeg, waarna hij ineens stopte en zei: ‘Dit is eigenlijk best stom hè?’ Ik wist niet meteen wat er precies gebeurde, maar hij vervolgde: ‘dat je je zo hard door mij laat slaan.’ Daarna legde hij uit dat hij hieraan goed kon zien dat ik mijn grenzen niet goed aan wist te geven. Dat resoneerde zo erg bij me, dat ik in huilen uitbrak. Dat heeft veel met me gedaan.”

“Hij tikte steeds harder en harder. Tot hij best hard sloeg, waarna hij ineens stopte en zei: ‘Dit is eigenlijk best stom hè?’”

Wat is het laatste wat je gedaan hebt wat je echt spannend vond?

“Dat was toen ik met mijn dochter op een RIB boot walvissen ging spotten in IJsland. Mijn dochter wilde dat altijd al doen, dus had ik voorgesteld om mee te gaan. Toen we daar voorop, zonder riemen op die RIB boot zaten te wachten voor vertrek, zei m’n dochter tegen mij: ‘Mam, ik vind het eng.’ Waarop ik antwoordde dat ik het ook eng vond. Toen vonden we het samen gewoon eng. Uiteindelijk was het overigens een hele bijzondere ervaring.”

Hoe ben je bij vanharte&lingsma terechtgekomen?

“Bij mijn vorige werkgever liep ik vast met mezelf, toen een interim manager voorstelde om een training te volgen bij vanHarte&Lingsma. Dat werd toen uiteindelijk de KIG. Die training heeft zoveel indruk op me gemaakt, dat ik vH&L altijd ben blijven volgen. Vorig jaar heb ik bij Zusss aangegeven dat die functie en ik samen niet langer meer houdbaar waren. We zijn er toen in goed overleg uitgekomen. Ik heb toen drie maanden de tijd genomen om erachter te komen wat ik wilde, totdat ik deze functie voorbij zag komen. De omschrijving voelde alsof hij me op het lijf was geschreven, alleen dan in een nieuwe branche, en die uitdaging leek me wel wat.”

Wat vond je destijds van de KIG?

“Bijzonder interessant. Voor mij was het een leerdoel om beter te communiceren en om meer rust te nemen wanneer ik dat nodig heb. Door middel van rollenspellen en met behulp van de trainers heb ik ontzettend veel inzicht gekregen in hoe ik werk en communiceer. Ik heb geleerd dat wanneer ik ergens naartoe wil, dat dat niet altijd linea recta hoeft. Ik kan mensen vragen naar hoe zij het zouden doen en ze meenemen in het proces. Ik heb geleerd om van ‘mijn weg’ ‘onze weg’ te maken en dat heeft me niet alleen zakelijk, maar zeker ook privé enorm veel gebracht.”

“Ik heb geleerd om van ‘mijn weg’ ‘onze weg’ te maken en dat heeft me niet alleen zakelijk, maar zeker ook privé enorm veel gebracht.”

Hoe voelt je baan tot nu toe?

“Best zoals verwacht. Het deel van de baan waarin ik mensen moet aansturen en structuur moet creëren gaat heel erg goed. Dat kende ik ook al vanuit mijn ervaring bij mijn vorige werkgever. Het is vooral wennen aan de nieuwe branche, waarin grappig genoeg veel meer rust gewenst is. Dat is dus wel echt wennen, maar ook erg interessant om over te leren.”

Wat wil je aan mensen meegeven die dit lezen?

“Iedereen verdient het om zo nu en dan even stil te staan en naar binnen te kijken. Voelt het voor jou alsof je in de hoogste versnelling leeft en er een hoop in jou borrelt? Gun jezelf dan om eens stil te staan, zodat je die levensenergie de juiste richting kunt geven.”