Waarderend koningschap

Wat mij daarbij opviel was dat bijna niemand het had over de leiderschapskwaliteiten die onze vorstin bijna 33 jaar lang heeft getoond. En dat verbaast me. Waarom, zult u misschien vragen. Om twee redenen:

In de eerste plaats: zou het dan toch echt zo zijn dat grote, goede leiders op een bepaalde manier bescheiden en onopvallend zijn? Voor zover mogelijk in hun positie hele gewone mensen? Als vorstin was en is Beatrix er als dat nodig is, bij rampen, bij staatsbezoeken en bij haar familie. Onopvallend heeft ze daarbij blijkbaar een balans weten te vinden die maakt dat wij haar als vorstin, echtgenote en moeder weten te waarderen. Zij is daarbij een leider gebleken die vanuit een grote interesse – vragen en luisteren – de mensen om haar heen gesteund en gefaciliteerd heeft.

In de tweede plaats heeft ze in de jaren dat ze vorstin is geweest iets voor ogen gehad dat voor leiders een onmisbare eigenschap is, namelijk de wens en het vermogen om mensen te verbinden. En in haar positie was dat voorwaar geen geringe taak. Onze veranderende wereld, de veranderende politieke context in ons land en daarbij nog eens de veranderende opvattingen over wat een vorstenhuis nu eigenlijk voor functie heeft maakten haar verbindende rol beslist een uitdagende.

En uiteindelijk kan ik me uitstekend vinden in veelgehoorde commentaren: Beatrix wist en weet vanuit een enigszins bescheiden rol op de achtergrond de zaak bij elkaar te houden, te verbinden.
En ik wil die commentaren versterken: mensen zoals onze koningin verdienen met recht het predicaat ‘leider’: ze laten ons zien wat echte leiders doen, namelijk hun mensen faciliteren en ondersteunen zodat ze tot hun volle recht kunnen komen!