Vivian Bastiaensen

Wat gisteren goed ging, is dat ik wakker was en deelde wat ik proefde:
Ik zag een wegmoffelzinnetje
Waarin het remmende patroon verborgen lag
Ik betrapte de haast in mijn eigen stem, net op tijd, voordat alles weer verloren was
Voetje voor voetje konden we elkaar ontmoeten
De verboden kamer binnengaan
Om de ziel de waarheid te horen spreken

Het werd stil
Verbonden zagen we de wereld vol betekenis
Een nieuwe weg lag open
En we vierden.
Wat een land vol mogelijkheden!

Ik hou van Willem, Veerle en Emelie. De kat Frits en pony Lady. Van familie en vrienden van nu en uit mijn verleden. Van de natuur in gaan en genoeg bewegen. Van goeie verhalen (De vrouw die uit de mist tevoorschijn komt, de heks die roert in een bloedhete ketel). Van coole uitdagingen, Duo Lingo, slechte grappen en improviseren. Ik hou van een gezonde strijd, van creëren en elkaar de schoonheid doorgeven.

En wat een plezier om die nuchterheid in mij een beetje te blokkeren. Dan is er verdomd meer zonneschijn.

Waar en wanneer zullen we elkaar ontmoeten? Ik kijk ernaar uit.