Momenten van stilte

Bewust worden en kiezen. Daar gaat het in onze trainingen vaak over. De tijd nemen voor reflectie en beseffen waar je eigenlijk mee bezig bent. Dan rijst vaak ook de vraag: “Doe ik de goede dingen?”
Als deelnemers zich bewust worden van wat ze doen, hoe ze het doen en waarom, dan hoef ik als trainer niet met allerlei antwoorden en slimmigheidjes te komen. Die weten ze zelf al lang. Inzicht biedt uitzicht. Natuurlijk reik ik handvatten aan, maar welke voor hen werken en bij hen passen, kiezen ze zelf.
Vooral creëer ik de rust en ruimte om te onderzoeken, jezelf echt in de ogen te kijken, te accepteren wat nodig is en te zien waar mogelijkheden liggen. Én te kiezen wat echt belangrijk is. Rust en ruimte: korte momenten van stilte om bewust stil te staan bij wat belangrijk is. Het klinkt simpel.

1 minuut stilte

Ik zat in de trein om 16 uur, 23 juli 2014. Deze stond ook stil. Ik vond dit bijzonder. Dat we met z’n allen vorm gaven aan de verbondenheid met de slachtoffers van de vliegramp en hun nabestaanden. Een moment van stilte – anders dan die in trainingen – om stil te staan bij wat er gebeurd is.
Ik was nieuwsgierig hoe anderen daar mee om gingen. Op het perron zat iedereen stil voor zich uit te staren. De krant werd even opzij gelegd, in de trein werden gesprekken halverwege gestaakt. De rust werd verstoord door een telefoon. Ik siste sssstt voor ik het door had. Realiseerde me toen pas dat het toeristen waren die niet wisten van die ene minuut.
De minuut was al weer om en we reden verder.
Ik werd me er bewust van dat ik van die minuut maximaal 10 seconden echt had stilgestaan bij wat er op dat moment belangrijk was. Wat jammer. Ik koos ervoor die minuut over te doen. En nu bewust en gefocust.