Media van de Maand – Juni
Sterke leiders, slappe grapjes. Morele leiders, sterke verhalen
Wat? Deze maand meerdere nieuwsberichten om te bekijken, een vergelijking in de strategische communicatie in Nederland en de VS. Van de week kwam ik dit nieuwsbericht: ‘Zorgen viroloog Fauci over sterke toename corona in de VS tegen. Een artikel waarin de viroloog zijn zorgen uit naar aanleiding van een uitspraak van Trump tijdens een campagnebijeenkomst Tulsa. De zin die ik in dat laatste stuk las,‘Het Witte Huis zei dat het een grapje was, maar Trump zelf liet dat in een later interview in het midden.’ Deed me grinniken. Een beetje bitterzoet welliswaar…
Waarom? De grootste aantrekkingskracht van Trump is zijn verhaal een Sterke Leider te zijn. Iemand die Amerika weer groots maakt. Een winnaar en vooral geen verliezer. Ik heb, bij het lezen van zo’n zinnetje, echt een beeld van die arme Witte Huis media- en communicatie medewerkers die dan weer iets moeten verzinnen omdat Trump weer iets ‘sterks’ heeft gezegd en dat zij dat dan weer verzuchtend recht proberen te breien in de media.
De zucht naar meer van deze Sterke Leiders zien we natuurlijk meer en meer om ons heen. Hoe ingewikkelder de wereld lijkt te worden hoe groter de neiging naar makkelijke antwoorden. Zo werkt het nou eenmaal met mensen.
Als ik dan het nieuws volg in Nederland ben ik blijer gestemd. Dat we polderen, in gesprek blijven, klagen over hoe we onze vrijheden missen maar ook hoe we zoeken naar oplossingen. Een moraal proberen voor te leven die gaat over samen leven. Naast en met elkaar. Met alle ingewikkelde dilemma’s die daarmee gepaard gaan. Geen winnaars of verliezers maar mensen die hun best doen met elkaar te leven. En keer op keer het gesprek blijven aangaan. En er iets moois van willen maken. Vaak zien we in de media hoe dat mislukt. Maar nog vaker lukt het wel zonder dat het ‘het nieuws’ haalt.
Voor wie? Het lezen van deze artikelen is de moeite waar voor ieder die interesse heeft in wat er nu in de wereld speelt, en welke verschillende strategieën er zijn in het omgaan met complexe vraagstukken. Het gaat me er in deze context niet zozeer om die leider. Maar om de volger. Of beter gezegd, degenen die niet de centrale macht heeft. Die zijn/haar best doet zélf na te denken. Kritisch én in verbinding. Bereidwillig om dat gesprek aan te blijven gaan. Om niet de macht weg te geven aan een Sterke leider. Maar om een verhaal te vertellen wat sterk is. Een verhaal van een samenleving die de wereld van onze kinderen dient. Dat verhaal vertellen we dus allemaal.