De kracht van stoppen

De afgelopen tijd heb ik meerdere adviesgesprekken gevoerd met geïnteresseerden voor diverse leiderschapstrainingen. En als ik zo vraag wat de training moet opleveren dan hoor ik vaak: RUST. En dat willen deelnemers vaak bereiken door feedback te geven, prioriteiten te stellen of verantwoordelijkheid bij de ander te laten. En als ik dan vraag waarom, dan is regelmatig het antwoord: om rust te hebben. Wanneer ik dan doorvraag wat ze daarmee precies bedoelen, dan geven deelnemers aan dat ze meer zichzelf willen zijn. En dan hebben ze het vaak over: vrij zijn in mijn handelen, me niet laten leiden door angst. Oftewel: dat ik vanuit rust (lees: authenticiteit) handel.

Tja, dat is best een klus om vanuit rust te handelen, want de huidige wereld om ons heen is vol dynamiek. Zo hoor ik vaak bij de start van een training: hè, fijn om hier te zijn. Net vakantie, effe er tussenuit, even geen kinderen, tijd voor mij. Maar wat doe je dan waardoor je in je dagelijkse praktijk geen rust ervaart?

In onze trainingen speelt vertragen en stoppen een belangrijke rol. Door de tijd te nemen worden deelnemers zich bewust van de redenen waardoor ze geen rust ervaren. De kracht van stoppen in je denken, voelen en doen helpt je bewust te worden van je effectieve en ineffectieve automatische gedragingen van jezelf. De eerste reacties zijn vaak verhalen die we onszelf vertellen.

Verslaafd aan verhalen

Zelf ontdekte ik weer eens hoe sterk ik verslaafd kan zijn aan verhalen die ik mezelf vertel waarom ik  iets niet of wel ga doen. Mijn verhaal is regelmatig:  als ik dit en dit actiepunt gedaan heb, dan heb ik rust. Maar voordat ik het weet, heb ik al weer een nieuw actiepunt waar ik naar handel en dan kun je wel raden wat daarna komt.

Waarom ga ik dan door? Nou: het moet af! Ik heb iets beloofd! Ik wil niets missen! Het moet wel goed zijn! Een verhaal dat ik mezelf al mijn leven lang vertel. Maar dat verhaal helpt me ook: ik vind het leuk nieuwe dingen te doen en mijn creatieve talenten te gebruiken. En dus krijg ik er blijkbaar ook energie van. Dat is tegenstrijdig? Inderdaad, ik krijg er ook energie van, alleen is dat niet altijd de gezonde energie.

Door echt stil te gaan staan, door even niets te doen – in mijn geval is dat vaak zitten op mijn balkon, of in mijn atelier zijn – ontdek ik mijn innerlijke verhaal en daarbij ook het ongemak en ongeduld waardoor ik stoppen zo lastig vindt. Stoppen is heel confronterend: je ontdekt dan vaak welk verhaal je jezelf aan het vertellen bent om niet te doen wat je echt wilt. Dus niet echt vanuit je authenticiteit te handelen.

Zo vertellen we onszelf verhalen die ons kleiner maken dan de ander, of juist groter te maken (‘ik moet wel sterk zijn’). Of dat je alleen maar bezig bent met je eigen belang en geen rekening houdt met de ander, of juist weer helemaal je eigen belang vergeet.

Maar als je goed luistert hebben je verhalen vaak een repeterend thema. En omdat hetzelfde verhaal steeds opnieuw verteld wordt, ga je er ook steeds naar handelen. Een oud verhaal projecteer je in het heden en maak je zo tot jouw werkelijkheid. Weg authenticiteit. Het pijnlijke daarvan is dat je je eigen vermogen/potentie niet echt toelaat.

Innerlijke kracht

Door te stoppen en stil te staan ontdek je je eigen verhalen. En belangrijker: dan kan je ze op waarde schatten en besluiten welke je nog wil vertellen en welke je wegdoet. Dat geeft veel energie. Ik vind het bij mezelf gaaf om te ontdekken dat het stoppen van mijn eigen innerlijke verhalen me brengt bij mijn innerlijke kracht en me daarmee rust geeft in denken, voelen en handelen.

Wil je ook meer vanuit je authenticiteit handelen en jouw innerlijke verhalen eens echt op waarde gaan schatten? Neem gerust contact met me op of download hieronder informatie over de training De Kern om jouw eigen authentieke verhaal te ontdekken en te stoppen met oude verhalen.