Bloei!
Al jaren speelt de term ‘Centrum van de LACH’ door mijn hoofd. Nog steeds is het een innerlijk verlangen van mij om ooit dit ‘centrum’ als iets fysiek tastbaars te creëren. Een plek waar ik met mijn beste vrienden woon. Een plek waar allerlei activiteiten plaatsvinden rondom persoonlijke groei en waar kunst en schoonheid aandacht krijgen. Een plek waar je kan delen en verbondenheid voelt. Een bruisende plek waar continu iets gecreëerd wordt. Een plek om te inspireren. Een plek waar je stil mag zijn. Een plek waar liefde en aandacht wordt geschonken aan alles. Een plek waar persoonlijke groei samenvalt met moed en creativiteit. Een plek waar vreselijk gelachen wordt. Een plek waar je mag huilen. Een plek waar allerlei kunstuitingen zijn. Kortom: een plek waar ik graag verblijf, werk en leef, en waarvan elke bezoeker zal zeggen: “Wauh, wat een geweldige plek, hier maak ik contact met mijn mooiste zelf.”
Op mijn 46e verjaardag kreeg ik van Kees Klomp de vraag om een essay te schrijven voor het boek Bloei. Enkele uren later kreeg ik van mijn dochter de hier afgebeelde steen, met daarop het woord ‘LACH’. Ik was geëmotioneerd, én met stomheid geslagen. Wat een synchroniciteit. Het duurde niet lang of ik had mijn droom weer voor ogen: Het centrum van de LACH. Waarbij LACH staat voor de waarden Liefde, Aandacht, Contact en Humor.
Het duurde wat langer voor ik de moed had verzameld om deze ‘lach’ verder te gaan onderzoeken. Maar ja, ik heb ‘moed’ zelf ooit als eerste waarde in mijn leven bestempelt. (‘Moed’ definieer ik als: contact maken met je diepste innerlijke verlangens en hiernaar handelen, óók als dit niet direct binnen de gevestigde patronen ligt.) Dus Paul: Leef je Waarden, heb Moed en toon Leiderschap!
Ik ben me gaan verhouden met de ‘Lach’. En… ik ontdekte eigenlijk dat ik er al jaren mee bezig ben. Sinds 2005 ben ik aangesloten bij Shambhala (een wereldwijde boeddhistische organisatie) en volgde ik vele tientallen kortere en langere bijeenkomsten. Ik lees veel boeken en ik mediteer elke dag 30 minuten. Sinds 2009 ben ik student bij Karuna training; een studie in contemplatieve (boeddhistische) psychologie, en tegelijkertijd een training in compassie. Ik heb succes in mijn vak als begeleider van transformatieprocessen bij mens en organisaties, waarbij Persoonlijk Leiderschap altijd een centraal thema is. Klanten waarderen mijn open, begripvolle houding waarbij álles er mag zijn. Collega’s voelen zich geïnspireerd door mij, en zeggen “dat jij echt een beweging op gang brengt”. En, last but not least, ook privé ervaar ik steeds meer de ‘Lach’ om me heen. En ik ervaar de ‘Lach’ in mezelf!!!
Met liefde deel ik dit essay met jullie. Om te inspireren, zodat je zelf ook je Centrum van de Lach ontdekt! En omdat ik denk dat de wereld op dit moment Leiderschap met een Lach nodig heeft.
Meer weten over bloei? Kijk hier.