Ik beteken, dus ik besta!
Mijn dochter is een echte aspirational. “Een wat?” zou ik een paar maanden geleden hebben gevraagd. Inmiddels weet ik een beetje wat er bedoeld wordt met de typering. Een klassiek woord, dat in deze tijd geheel opnieuw geladen wordt. Aspirationals zijn (overwegend jonge) mensen, die niets liever willen dan van betekenis te zijn. Daarom streven zij naar betekenisvolle ervaringen en/of producten en diensten die een bijdrage leveren aan een betere wereld. Een wereld die socialer is, waarin mensen gezonder leven en waarin ecologisch verantwoord wordt geproduceerd en geconsumeerd.
Daarbij heeft een aspirational graag veel vrijheid en regelmogelijkheden, en zijn betekenisvolle relaties belangrijker dan geld en status. Daarom verbinden zij zich graag aan merken met een goed verhaal op het gebied van gezondheid en duurzaamheid.
Het werk van mijn dochter
Mijn dochter is recentelijk een eigen onderneming gestart. Daarmee geeft zij uiting aan haar verlangen om eigen baas te zijn en veel regelmogelijkheden te hebben. In een franchiseconstructie is zij een sportschool begonnen speciaal voor vrouwen. Nou ja sportschool, een ‘health boutique’ noemt ze het. Toen ik daar was tijdens de opening, begreep ik ook wel het verschil. Zij wil aan vrouwen een totaal beleving bieden, inclusief voedingsadvies en ecologisch verantwoorde producten.
Ik leer veel van haar. Ze zet mij aan het denken. Over de betekenis die mijn leven heeft en mijn eigen purpose: dat wat ik te doen heb in dit leven. Maar ook over de implicaties die deze snel groeiende groep heeft voor leidinggevenden.
Mijn eigen werk
Onlangs had ik een gesprek met een klant, waarin de vraag werd gesteld naar de aantrekkelijkheid van het bedrijf voor jonge (aspirerende) medewerkers. Het was een serieus probleem voor hen. Zij zagen een trend, waarbij jonge talentvolle medewerkers de organisatie snel weer verlieten. Ik hoor het vaker, maar heb het antwoord nog niet. Van mijn dochter leer ik dat werk niet zomaar werk is, als je er waarde mee toevoegt. Het raakt veel meer aan een purpose of een missie. Ik merk dat ik nog niet de juiste woorden weet te vinden, maar dat zij dan maar even zo.
In ieder geval scherpt het mijn visie op leidinggeven vanuit een purpose. Als die purpose in meer of mindere mate bijdraagt aan het verbeteren van deze wereld, als er waarde wordt toegevoegd, dan zal je als leidinggevende sneller de aandacht van de aspirational hebben.
Het werk van Van Harte & Lingsma
Vandaar ook dat wij in de leergang Meesterschap in Leiderschap deze purpose centraal stellen. In eerste instantie gericht op het individu van de deelnemer. Daar begint het immers. Het is vervolgens ook uitermate boeiend om op team-, afdelings- en organisatieniveau te kijken. Een noodzakelijke exercitie wat mij betreft. Ik denk namelijk dat organisaties, bedrijven en merken die geen waarde toevoegen en van betekenis zijn aan het verbeteren van deze wereld, op termijn zullen verdwijnen.
De Verlichting begon destijds onder meer bij de filosoof Descartes, die de stelling poneerde Ik denk, dus ik ben! Voor mijn dochter en met haar zovelen meer gaat het tegenwoordig veel meer over: Ik beteken, dus ik ben!
Wil je hier meer over weten? Download hieronder de brochure.