Jolanda Bultstra is manager bij een financiële dienstverlener en volgde de training Doorbreek de Cirkel

“Voordat ik Doorbreek de Cirkel volgde, kende ik mijn patronen al wel een beetje: ik help graag, neem de verantwoordelijkheid over en voor ik het weet zitten er aapjes van anderen op mijn schouder. Privé en op het werk. Ik wist dát het gebeurde, maar niet waarom. In deze intensieve week vond ik de oorzaak, en leerde ik er anders mee omgaan.

De setting bestond uit een kleine, veilige groep, zonder PowerPoint of strak draaiboek. Dat was in het begin heel spannend, zeker voor een lichte controlfreak als ik, maar het werkte wel. Doordat niets voorbedacht voelde, gebeurde precies wat op dat moment nodig was. We gingen echt de diepte in. Soms confronterend, vaak ook ontroerend.

Een paar oefeningen bleven hangen. Bijvoorbeeld het drieluik van zeven vaste vragen, drie keer herhaald met alleen “dankjewel” ertussen, maakte onverwacht veel los. Het dwong me om eerlijker te kijken en preciezer te voelen. Daarnaast deed de ouder-kindopstelling veel. Ik had me daar nooit zo in verdiept, maar het werd glashelder hoe mijn verzorgende reflex in mijn vroegere jaren is ontstaan en beloond. ‘Wat fijn dat jij dit regelt!’ – en hup, ik deed er nog een schepje bovenop. We schreven ook een brief aan onze jongere ik. Ontwapenend om te merken: veel van wie ik nu ben, is daar al begonnen. Ik ben erachter gekomen dat dit verzorgende niet fout is, het is wie ik ben. Maar het inzicht dat ik automatisch in die rol kan schieten en wat de impact daarvan op mijn dagelijkse leven is, dat gaf me mijn keuzevrijheid terug.

In alle eerlijkheid: ik heb momenten gehad dat ik dacht: ik ga naar huis! Ik stelde me kwetsbaar op en deelde het met de groep. En juist die kwetsbaarheid gaf ruimte om te pauzeren, te wandelen, te voelen en weer aan te haken, waardoor ik er aan de andere kant sterker uitkwam.

De training heeft me enorm veel opgeleverd, maar vooral meer rust en regie. En: ‘nee’ zeggen is niet hard, maar helder. In projecten ondersteun ik nu zonder het over te nemen. In plaats van ‘ik fix het wel’ vraag ik: ‘Wat heb je van mij nodig, zodat we samen verder komen?’ Dat is eerlijker naar mij én effectiever voor de ander. Privé durf ik mijn emoties te laten zien. Eerder droeg ik die stil met me mee; nu kan ik zeggen: ‘Vandaag is niet mijn dag,’ en durf ik te leunen op iemand als het nodig is. Het bijzondere is dat dit niet zwakker maakt, maar juist sterker en dichterbij.

Ik zou de training zonder twijfel aanraden. Neem er echt de ruimte voor. Het is intens en je moet jezelf die aandacht gunnen, maar voor mij is Doorbreek de Cirkel het mooiste cadeau dat ik mezelf nota bene via mijn ontwikkelbudget heb gegeven. Je stapt erin ‘met volle angst vooruit’ en je stapt eruit met meer rust, helderheid en keuzevrijheid. Dat neem ik elke dag mee.”