“Als senior reactor operator werk ik in een complexe en verantwoordelijke omgeving: een
kernreactor in Petten. Al elf jaar lang ben ik daar bezig met leren, groeien en het bewaken van processen. Toch kwam ik op een punt waarop ik merkte dat het stroef liep in de samenwerking met een collega. We botsten zó, dat we nauwelijks nog met elkaar spraken. Een andere collega, die eerder de KIM voor niet-leidinggevenden had gevolgd, raadde me aan: ‘Ga die training doen.’ Dat bleek een schot in de roos.

Vanaf het eerste moment wist ik: dit is anders dan andere trainingen. De trainer begon met tien minuten stilte. ‘Ik ben van het vertragen,’ zei hij. Dat was wennen, maar het werkte. De sfeer was open en ontspannen, en tegelijkertijd leerde ik ontzettend veel. Vooral door hoe flexibel de trainer meebewoog met wat er in de groep ontstond. En de opdrachten die we tijdens de dag uitvoerden, werkten ook door. Aan het eind van een trainingsdag voelde ik pas hoeveel er was gebeurd.

Een van de meest impactvolle momenten was een oefening met trainingsacteurs. Ik speelde de rol
van manager tussen twee collega’s in conflict. Ze zaten elkaar alleen maar aan te kijken en ik wist op een gegeven moment niet meer wat ik moest doen. Ik zei: ‘Sorry, ik weet het niet. Ik kom erop terug.’ Ik dacht dat ik had gefaald, maar het bleek juist goed: in een conflictsituatie mogen aangeven dat je het even niet weet, geeft ruimte. Dat was een eyeopener.

Ik ben door de training bewuster gaan luisteren. In discussies praatte ik vaak tegen mensen, niet met ze. Nu merk ik het verschil sneller. Ik laat mensen eerst vertellen, stel open vragen en kom daarna pas met mijn eigen inhoud. Dat werkt. Ook in de nachtdiensten, waar de vermoeidheid soms oploopt, helpt het me om de spanning uit situaties te halen. Laatst had ik een stevig conflict met mijn leidinggevende. In plaats van het meteen uit te vechten, stelde ik voor om er later over te praten. Toen het moment daar was, hadden we een goed gesprek, zonder spanning – met wederzijds begrip.

Wat me raakte, was wat het thuis deed. De gesprekken en interacties binnen het gezin werden
inhoudelijker. Voorheen bleven onze gesprekken vaak aan de oppervlakte. Door de training stelde ik andere vragen, luisterde ik anders. Ze zeiden later: ‘Ik voel me echt veel meer gehoord.’ Dat vond ik mooi om te horen. Ook op het werk kreeg ik veel feedback van collega’s, leidinggevenden én mijn manager. Dat ik rustiger ben, empathischer en meer doorvraag. Ik ben inmiddels zelfs gevraagd om mentor te worden van een collega die nu een soortgelijke opleiding gaat doen. Dat voelt als een compliment.

De training was confronterend, verhelderend en leerzaam. Je wordt je bewust van je valkuilen, van gedrag dat je vaak onbewust laat zien. En je krijgt concrete handvatten om dat te veranderen. Het is niet altijd makkelijk, maar het werkt door – op je werk én thuis. Het is de kracht van een stap terug, juist als je vooruit wil. Ik raad de training aan iedereen aan die meer invloed wil uitoefenen, maar niet precies weet hoe. Of aan mensen die het gevoel hebben dat ze niet gehoord worden. Die zich afvragen: hoe maak ik mijn impact groter, zonder mezelf te verliezen? Voor mij heeft de KIM daar echt het verschil in gemaakt.”