Respect gaat vóór communicatie
Ik heb lang en vaak gedacht dat communicatie het grootste goed is in een relatie. Veel van wat er mis gaat in welke relatie dan ook, is terug te leiden naar de ruis die ontstaat wanneer de zender en ontvanger niet goed op elkaar zijn afgestemd. Intenties worden verkeerd begrepen, referentiekaders van de ontvanger en de zender zijn verschillend, de zender zegt non-verbaal iets anders dan verbaal… Allemaal oorzaken van onnodig gedoe. Zowel wat je zegt als hoe je het zegt en waarom je iets (niet) zegt. Het is goed om daaraan te werken. Meer grip op de manier van communiceren betekent ook dat je meer grip hebt op je zelf en op je omgeving. Het is allemaal waar. Maar: het is niet het grootste goed om een relatie gezond te houden. Het grootste goed is namelijk respect.
Feilbaar
Hou me ten goede: praat veel en praat open, wees eerlijk en communiceer over hoe je met elkaar communiceert. Maar uiteindelijk gaat er een moment komen dat het ‘mis’ gaat. Je kan je communicatievaardigheden aanscherpen totdat je een ons weegt, maar conflicten komen er altijd. Je gaat je gekrenkt, niet gezien, niet gewaardeerd voelen. Je gaat dat bij de ander teweeg brengen. Ik beloof het je. En er is geen enkel communicatiemodel dat dat gaat voorkomen. Want je bent een mens. Daar bedoel ik mee: feilbaar. Mensen zijn geen communicatiemachines die zich altijd perfect uitdrukken of alles perfect uitvoeren. De enige manier om daar mee om te gaan en daarmee de relatie over langere periode effectief te laten zijn, is jezelf en de ander te respecteren.
Ga maar na: welke van onderstaande voorbeelden zou je kiezen?
- Een relatie met iemand met wie je steeds overhoop ligt omdat je elkaar maar niet begrijpt, maar bij wie je een onvoorwaardelijk wederzijds respect voelt?
- Een relatie met iemand met wie je een perfect gesprek mee kan hebben die aan alle eisen voldoet van alle communicatieregels, maar bij wie geen enkel wederzijds respect te vinden is?
Accepteren
Ik heb al eerder iets over respect geschreven maar in deze context wil ik er een ander aspect bij halen. Namelijk: hoe respecteer je de ander met al die andere waarden, normen, werkelijkheden en meningen? En vooral: hoe doe je dat als deze zo ver van de jouwe afstaan? Door te accepteren. De enige manier om invloed uit te oefenen en regie te voeren, is door het te accepteren. Het alternatief is een speelbal te zijn in het verhaal. Accepteer dat de ander in jouw ogen een bizarre mening heeft, superirritant gedrag vertoont en/of een andere visie heeft op hoe je met mensen omgaat. Door met ‘nieuwe ogen’ te kijken naar het echte verhaal van de ander en dat van jou, kan je het onder ogen zien. Pas dan ontstaat er een kans om schijnbaar onoverbrugbare verschillen te helen. Want tot die tijd zitten we in het verhaal en zijn we niet de schrijvers ervan. Pas dan kan er vertrouwen ontstaan om tot een volgende stap te komen. En ja, dan is het wel erg handig als je enige communicatieskills tot je beschikking hebt om zaken vlot te trekken en verder te brengen.
Dus bij de volgende keer dat je de neiging hebt om te gaan communiceren over wat je niet goed vindt aan de ander, probeer dan eens wat anders. Als je respect hebt voor die ander, zeg dan even helemaal niks en vraag je af wat je hebt te accepteren voordat je je mond open doet.
Het is lastig om zonder oordelen naar anderen te kijken, zeker omdat mensen verschillen in opvattingen, meningen en overtuigingen. Als het je vak is – zoals in mijn geval dat van assessment adviseur – kom je die moeilijkheid dagelijks tegen. Doordat we onze kandidaten met respect benaderen vanuit onze kernwaarde liefde, lukt dat echter wel. Zo kunnen we ook achter ons motto staan: mensen zien voor wie ze zijn.
Wil je meer lezen over onze aanpak?
Download hieronder onze brochure (pdf).