Het-maakt-niet-uit-heid (deel 2)

Al enige tijd geleden beschreef ik de ‘het-maakt-niet-uit-heid’. Het idee dat, wat je omstandigheden ook zijn, je ok bent met wie je bent en hoe je je voelt. Dat je thuis bent bij jezelf in goede en slechte tijden. Dat je je in alle denkbare omstandigheden in balans voelt. En daardoor in de flow blijft. Daar bedoelde ik mee dat je met alle focus die je hebt, dat doet waar je op dat moment mee bezig bent. En dat je daardoor tot exceptionele resultaten zal komen.

Mooi verhaal natuurlijk, maar probeer maar eens in die flow te geraken als het inderdaad slechte tijden betreft. Probeer maar eens te focussen op wat je te doen hebt als je opziet tegen die ene klus, omdat je gewoonweg geen zin hebt of je collega irritant doet of je weer zorgen maakt over de volgende blunder die je gaat maken… Dan is die het-maakt-niet-uit-heid vaak ver te zoeken.
De vraag is dus: Hoe blijf ik in de het-maakt-niet-uit-heid onder lastige omstandigheden? Hoe krijg ik voor elkaar om dat te doen wat nodig is, terwijl er allerlei omstandigheden aan te wijzen zijn die me in de weg staan om die focus te krijgen of behouden?

Je kent vast wel iemand die van nature niet zo’n ‘vechtersbaas’ is. Zachtaardig, kalm, op de achtergrond en niet zo assertief. Misschien zelfs een beetje een pushover. Vaak bezig met wat anderen van hem of haar vinden. Maar als de omstandigheden er naar zijn, kan dat opeens helemaal anders zijn. Bijvoorbeeld als diens kindjes bedreigd worden door een ander, of een geliefde van hem of haar door iemand wordt benadeeld. Dan kan diegene opeens als een tijger heftig, heldhaftig en zonder enige angst optreden. Het maakt dan opeens niet meer uit wat anderen van hem of haar vinden.

De behoefte om die geliefde in bescherming te nemen, is blijkbaar groter dan het mogelijk ongemak. Opeens is het veel minder belangrijk wat anderen van hem of haar vinden ten opzichte het belang om zorg te hebben voor zijn of haar geliefden.
Antwoord op de vraag hoe je in de het-maakt-niet-uit-heid blijft zit ‘m dus in de vraag: Wat heb je er voor over om dat te doen wat jij denkt wat nodig is? Wat wil je opzij zetten, opgeven, opofferen? Welke angsten ben je bereid onder ogen zien, aan te gaan en naast je neer teleggen om het te bereiken? Zodanig dat het je niet meer uitmaakt wat anderen van je vinden, dat het ff wat lastig is, dat het zwaar is, dat het wat dan ook…

Dus ik zou zeggen: doe wat je leuk vindt, wat je gaaf vindt om je tijd aan te spenderen, maak fouten. Heel veel fouten omdat je altijd toch weer in de het-maakt-niet-uit-heid terug kan komen. En als het toch niet uitmaakt? Hey, die fouten gaan je alleen maar nog dichter bij dat doel of verlangen van je brengen. Kortom: de angst voor welk scenario dan ook zal nooit helemaal weg gaan. De vraag is alleen of je die angst leidend gaat laten zijn of dat je de liefde voor hetgeen waar je naar verlangt leidend laat zijn.

En die keuze hebben we eigenlijk elke dag, de hele dag. Cool toch?


Mensen zien voor wie ze zijn – Persoonsgerichte assessments
In onze assessments nemen we niet alleen capaciteiten maar ook verlangens en positieve drijfveren mee. Die zeggen veel over geschiktheid en ontwikkelmogelijkheden, Wil je daar meer over weten? Download hieronder onze brochure.