De wereld gaat kapot

De wereld gaat kapot. We weten niet over hoe lang precies. maar we weten dat als we zo doorgaan dat de wereld, zoals we haar nu kennen stuk gaat. Ik ga je niet vermoeien met voor de hand liggende voorbeelden uit de geopolitiek, macro-economie, milieuproblematiek of religieuze tegenstellingen. You get the picture. ‘Hoe komt dat?’ is de vraag die we ons hebben te stellen als we dat willen voorkomen. In een poging dat te beantwoorden, kom ik met het volgende.

De wereld gaat stuk omdat we, als mensheid, een bepaald wereldbeeld hanteren. Dat wereldbeeld, gestoeld op een aantal aannames, stuurt onze keuzes en ons gedrag. Ik noem er een paar:
Er is te weinig. Je mag geen fouten maken. De sterkste overleeft. Je moet gehoorzamen. Wij zijn los van elkaar. De ander helpen doe je alleen vanuit het belang van de ander en kost dus meer dan dat het oplevert. Zonder economische groei gaat het mis.

Deze (onbewuste) aannames maken het logisch dat we een groei-economie in stand houden, die de bronnen van onze aarde opmaakt en die op individuele consumptie gericht is. Deze aannames maken ook dat we beperkte middelen of ideeën die we van waarde vinden, willen/moeten beschermen, omdat deze anders afgepakt kunnen worden of schade toe kunnen worden gebracht. Iedereen handelt adequaat (of netjes) gezien diens model van de wereld. Niemand ziet zichzelf als een moraalloos wezen. Ook al doet diegene de meest vreselijke, onmenselijke dingen in andermans ogen. Zie daar de kracht van het wereldbeeld.

Ok. Hoe komt het dan dat we de wereld stuk maken?

Omdat we een destructief wereldbeeld hebben. Niet omdat we barbaren zijn of slechte mensen of moraalloos zijn. We kijken naar de realiteit door een bril die niet helpend is. Tenminste, als we willen voortbestaan op deze wereld.
Dus als we willen overleven, of misschien zelfs ons willen ontwikkelen tot ons volle potentieel als mensheid, hebben we die wereldbeelden naar waarheid te toetsen. Ik geloof er in dat we boven onszelf zullen uitstijgen als we dat doen. We zullen dan ontdekken dat er veel mooiere en meer inspirerende wegen zijn die leiden naar groei en welvaart. Voor iedereen, op de hele aarde.

Ik hoor onze content marketeer zich nu al mompelend afvragen (zij ziet mijn stukjes altijd eerst voordat ze op het net mogen):

‘En wat heeft dit in hemelsnaam met assessments te maken?’

Nou, wij zien veel mensen in leidinggevende posities of op andere cruciale plekken in (non-)profit organisaties. En wat we bij die ontmoetingen doen, dus ook bij assessments, is hen soms uitdagen, maar altijd uitnodigen om te reflecteren op hun eigen wereldbeelden. En hoe die effect hebben op henzelf en hun omgeving. Als ze tevreden zijn met dat effect, is dat prima. Als ze er niet tevreden mee zijn, dan gaan we met hen aan de slag.

We zijn er dan heel goed in om ze zelf die wereldbeelden (bestaande uit aannames en gedachten) bij de lurven te laten pakken. We helpen ze die beelden bij te stellen naar hun eigen maatstaven die vanuit zichzelf komen en gebaseerd zijn op hun eigen wijsheid. Die zijn – is mijn ervaring – liefdevoller, effectiever, met meer lef en duurzamer. Met dito gevolgen voor hun keuzes en gedrag.

Dus, daag je eigen wereldbeeld uit en neem je eigen huidige gedachten dus niet al te serieus. Meestal wordt daardoor jouw wereld (en dus ook de mijne) een stuk mooier.

Vind hier meer informatie over assessments van Van Harte & Lingsma!