Blij blunderen en stralend falen

Stel je voor. Je bent, als eindverantwoordelijke van je team, elke werkdag bezig met het mooiste, lastigste en spannendste werk wat er in jouw branche te doen is. Je team is een groep mensen die bijna elke dag de meest verrassende en innovatieve oplossingen verzint, die in de wereld wegzet en verder verfijnt. Jij en je team hebben elke dag lol, bruisen van de energie en jullie genieten niet alleen van het succes, maar ook van het proces van puzzelen en het uitzoeken om tot die successen te komen. De sfeer in je team is los en ontspannen terwijl er, zeker als je ook naar de output van je team kijkt, snoeihard wordt gewerkt. Zo ben je onderdeel van een geheel dat elke dag het gevoel geeft dat je bijdraagt aan een nieuwe wereld waarin wij allen, en de generaties na ons, op een mooiere, veiligere, rechtvaardigere of gelukkigere plek leven.

Aangaan van het experiment

Als assessment psycholoog kan ik zeggen dat er twee centrale eigenschappen zijn, op basis waarvan je kan voorspellen of je zo’n team kan creëren: analytisch vermogen en consciëntieusheid. Met andere woorden, als je een team kan samenstellen waarin mensen vooral slim zijn of snel tot de kern van een probleem kunnen komen en ook nog accuraat, plichtsgetrouw en grondig zijn, dan kom je al een heel eind. Echter, je kan dit eerder zien als een voorwaarde om tot zo’n team te geraken en niet als een garantie. Want er is meer nodig dan dat. Zo’n team heeft het ook nodig om met die scherpte en dat doorzettingsvermogen iets te doen. En dat zit hem vooral in het aangaan van het experiment. Het proberen en falen. Elke keer weer op zoek blijven gaan naar wat wél werkt. Daar heb je natuurlijk wel consciëntieusheid voor nodig, maar het verschil tussen een bruisend team en een team dat alleen maar hard werkt zit ‘m in hoe dat team zich daartoe verhoudt. Incasseren en weer doorgaan? Of oprecht plezier hebben in de puzzel, het fouten maken en dat het misgaat. Dat is niet echt te vatten in een wetenschappelijk verantwoorde, te meten eigenschap. Dat drukt zich uit in: stralend falen of blij blunderen.

De ruimte die kan ontstaan waarin fouten maken niet alleen wordt getolereerd, maar wordt toegejuicht, gevierd en aangemoedigd, is er een waarin daadwerkelijke nieuwe oplossingen kunnen worden gecreëerd. En dan ook nog op een manier die plezier, energie en lol met zich meedraagt.

En dat is natuurlijk de crux. Hoe zorg je er nou voor dat dat idee van blij blunderen gemeengoed wordt in je team? Door het zelf voor te doen. Als het je lukt om als leidinggevende, je team voorbeeldgedrag te vertonen en zelf gigantisch blij te blunderen, dan geef je permissie om dat je hele team te laten doen. Door zelf helemaal oké te zijn met het niet helemaal weten en steeds weer opnieuw dingen te willen uitproberen, tot dat je tot iets komt wat meerwaarde heeft.

Zou dat niet tof zijn? Als je elke dag zou opstaan zonder enige angst voor falen of schaamte voor imperfectie? Sterker nog, dat je die imperfectie tot je voordeel gebruikt en er lol in hebt dat je het allemaal niet weet? Nou…ik hoor je al denken…..mij niet gezien. Ik ga toch niet de hele dag voor paal staan om m’n hele team voor te doen hoe je de plank moet mis slaan?

Als je dat denkt, dan heb ik gefaald in het je uitleggen van het belang en de belofte van het stralend falen en blij blunderen. Meteen een mooie oefening voor mij.

In onze assessments (en trainingen) helpen we deelnemers in contact te komen met hun kwaliteiten en daardoor meer invloed uit te oefenen op hun directe werkomgeving.

 


Blij blunderen en stralend falen, geschreven door Danny van der Schoor.


 


 

Danny van der Schoor

Danny van der Schoor

Senior trainer / assessments